SPIS TREŚCI:
Bonus: link do filmu “The Scientist” o historii życia, badań i odkryć profesora Mechoulama
Raphael Mechoulam – Życiorys
Raphael Mechoulam urodził się w Sofii w Bułgarii w 1930 roku w rodzinie żydowskiej. Był synem lekarza, który zajmował stanowisko kierownika miejscowego szpitala, natomiast jego matka studiowała w Berlinie i „cieszyła się życiem zamożnej rodziny żydowskiej”. Swoją naukę Raphael Mechoulam odbywał w American Grade School do czasu, gdy antysemickie przepisy zmusiły rodzinę do opuszczenia rodzinnego miasta. Niedługo potem ojciec Raphaela został wysłany do obozu koncentracyjnego.
W czasach komunistycznej Bułgarii Raphael Mechoulam rozpoczął studia na inżynierii chemicznej, jednak nie był zadowolony z kierunku swojej edukacji. W 1949 roku wraz z rodziną wyemigrował do Izraela, gdzie zaczął studiować chemię. W 1952 roku otrzymał tytuł magistra biochemii na Uniwersytecie w Jerozolimie, a 6 lat później po napisaniu rozprawy doktorskiej na temat chemii sterydów – tytuł doktora w Weizmann Institute. Zrobienie doktoratu było dopiero początkiem kariery naukowej. Raphael Mechoulam odbył następnie studia podoktoranckie w Rockefeller Institute w Nowym Jorku i został pracownikiem naukowym Instytutu Weizmanna. W 1965 roku przeniósł się na Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie, gdzie w 1972 roku został profesorem. W 1994 roku wybrano go członkiem Izrealskiej Akademii Nauk.
W dniu 10.03.2023, w piątek w godzinach porannych prof. Meszulam zmarł w swoim domu w wieku 92 lat.
Profesor Mechoulam – jego osiągnięcia i dokonania:
- Członek Izraelskiej Akademii Nauk (1994)
- Nagroda Izraela w dziedzinie nauk ścisłych – Chemia (2000)
- Doctor Honoris Causa Uniwersytetu Ohio w USA (2001)
- Honorowy członek Izraelskiego Stowarzyszenia Fizjologii i Farmakologii (2002)
- Doctor Honoris Causa Uniwersytetu Computente w Madrycie, Hiszpania (2006)
- NIDA Discovery Award (2011)
- Nagroda EMET w naukach ścisłych – Chemia (2012)
- Laureat nagrody Rothschild Prize w kategorii Chemia i Fizyka (2012)
- Prezes / Przewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia Badań nad Kannabinoidami (1999-2000)
- Doctor Honoris Causa Uniwersytetu Guelph z Ontario w Kanadzie (2018)
- Odkrywca układu endokannabinoidowego (1992)
- Całkowita synteza laboratoryjna THC, CBD, CBG
- Szef zespołu naukowców, którzy odkryli anandamid i 2-AG
- W 2019 roku wraz z zespołem badawczym odkrył metodę stabilizacji kwasów kannabinoidowych w tym CBDa
Badania nad konopiami indyjskimi
W kwietniu 2019 roku doktor Raphael Mechoulam wygłosił przemówienie na międzynarodowej konferencji biznesowej ICBC Cannabis – z udziałem Health Europa. Podczas wystąpienia wyjaśnił rezultaty swoich badań nad konopiami indyjskimi, zwrócił uwagę na osiągnięcia nauki w tej dziedzinie oraz szczegółowo wyjaśnił działanie związków występujących w marihuanie. Ostatnie kilkadziesiąt lat badań pozwoliło znacznie poszerzyć wiedzę na temat konopi indyjskiej, choć przed chemikami i naukowcami wciąż stoi jeszcze wiele wyzwań. W badaniach nad marihuaną Mechoulam ma swój znaczny udział. To właśnie on rozpoczął rewolucję medyczną związaną z nowym spojrzeniem na konopie indyjskie. Najbardziej znany jest ze swojego odkrycia tetrahydrokannabinolu, czyli jednego ze 113 kannabinoidów w nich występujących.
Właściwości marihuany znane są od tysięcy lat
Swoją opowieść o studiowaniu właściwości marihuany Mechoulam rozpoczął od podkreślenia, że w starożytnej Syrii marihuana używana była w zasadzie do wszystkich tych rzeczy, do których używana jest i teraz. Tak było przez kilka tysięcy lat. Nawet doktor Russell Reynolds, lekarz królowej Wiktorii importował z Indii marihuanę mającą być pomocą na jej migreny. Nigdy nie powiedziano wprawdzie wprost, że marihuana ma być przeznaczona właśnie dla królowej, ale ponieważ była ona jedyną pacjentką Reynoldsa, wydawało się to właściwie oczywiste.
3 etapy badań nad marihuaną
Raphael Mechoulam wyróżnił trzy etapy, na które można podzielić badania nad marihuaną medyczną. Pierwszą z nich jest fitochemia skupiająca się przede wszystkim na chemii rośliny i związkach przez nią wytwarzanych – głównie THC i CBD. Tego rodzaju badania były obszarem zainteresowań około 30 lat temu. Kolejny etap to badania nad endokannabinoidami biorącymi udział w wielu procesach fizjologicznych, zakończone około 10 lat temu.
Od tej pory prowadzona jest trzecia faza badań – nad fizjologią człowieka. Istnieje w sumie kilkadziesiąt związków zaangażowanych w ten proces, choć obecnie wiemy o aktywności tylko 5 czy 10 z nich. W tej chwili zainteresowanie skupia się wokół kannabidolu i THC. Zdaniem doktora bardzo prawdopodobne, że w najbliższych latach większość rozmów będzie dotyczyła endogennych kannabinoidów i kannabinoidów, które mają podobną strukturę. Na sporą uwagę zasługują także badania nad terapeutycznym i medycznym zastosowaniem kwasów kannabinoidowych, które po wielu latach starań udało się w końcu ustabilizować czyniąc np. zastosowanie CBDa czyli kwasu kannabidiolowego bardziej dostępnym.
Kwasy THCa i CBDa
Niewątpliwie największe zainteresowanie budzą obecnie kwasy THC i CBD czyli CBDa i THCa.
Struktura kannabidiolu opisywana była już w 1963 roku. Wtedy udało się określić strukturę związku THC i następnie ją zsyntetyzować. CBD i THC pozostają wciąż w centrum zainteresowania, ale nie są to związki będące produktami naturalnymi. Naturalne są natomiast ich kwasy. Roślina wytwarza bowiem kwas THC i kwas kannabidiolowy. Choć związki te opisywane były i syntetyzowane już wiele lat temu, nigdy nie testowano ich z prostego powodu – charakteryzują się dużą niestabilnością i bardzo łatwo ulegają rozkładowi. Na ich temat pojawiło się więc zaledwie kilka artykułów.
Kwasy THC i CBD zaczęto jednak postrzegać w inny sposób, gdy zwrócono uwagę, że to właśnie one mogą mieć największe znaczenie. Postanowiono więc ustabilizować je za pomocą prostej reakcji chemicznej, by móc następnie dokonać analizy i identyfikacji aktywności tych związków. Po rozpoczęciu badań nad kwasem kannabidiolowym okazało się, że jest on silniejszy niż sam kannabidiol.
Istnieją też szanse, że kwas kanabidiolowy będzie wykazywał analogiczne działanie do oleju kannabidiolowego. Ma to duże znaczenie z tego powodu, że pod wieloma względami jest od niego bardziej aktywny. Przykładowo -podczas badań na zwierzętach dowiedziono, że jest on bardziej stabilny i ma pozytywny wpływ na zachowania depresyjne.
Badania na ludziach nie są oczywiście możliwe. Zakładając jednak, że większość rezultatów zaobserwowanych u zwierząt będzie analogicznie działać w modelu ludzkiego zachowania, można założyć, że kwas kannabidiolowy będzie wykazywał silniejszą aktywność niż sam CBD. Opublikowane do tej pory badania udowadniają, że wykazuje on lepszą skuteczność w leczeniu bólu i depresji. Zdaniem doktora jest bardzo prawdopodobne, że kwas powoli zacznie zastępować naturalny kannabidiol. Ma bowiem nie tylko silniejsze działanie, ale dodatkowo nie powoduje takich skutków ubocznych jak THC.
Efekt synergii
Kolejnym aspektem, który wzbudził zainteresowanie chemików był efekt synergii nazywany także efektem otoczenia. Konopie zawierają wiele związków chemicznych, które same w sobie nie wykazują żadnej aktywności natomiast w połączeniu z THC wzmacniają jego działanie. Przeprowadzenie licznych badań wykazało, że to wszystkie związki zawarte w marihuanie mają wpływ na końcowy rezultat i osiągnięcie efektu synergii (entourage effect). Wprowadza to wiele komplikacji i oznacza konieczność opracowania procedury analitycznej dla większości związków obecnych w konopiach indyjskich, by określić, w jaki sposób reagują poszczególne z nich.
Badania nad THC
Podczas swojego przemówienia doktor skupił się także na związku, z którym najbardziej kojarzona jest jego praca – THC. Większość osób zdaje sobie sprawę, że stosowany jest on w związku z bólem, nudnościami, problemami ze snem, apetytem czy napadami lęku. Został zatwierdzony w wielu krajach i jest lekiem sprzedawanym na receptę np. w postaci medycznej marihuany.
Wielu pacjentów woli jednak naturalny ekstrakt niż syntetyczne kannabinoidy, prawdopodobnie właśnie ze względu na efekt synergii, a także woląc stosować preparat doustny w postaci kropel takich jak olej konopny cbd, a nie inhalując kannabinoidy z palenia suszu czy waporyzacji.
Mechoulam zasugerował także, że wciąż nie zbadano dogłębnie, jak marihuana wpływa na osoby mające depresję. THC wykazuje działanie przeciwdepresyjne, natomiast istnieją jeszcze inne związki, które przy większej dawce mogą wykazywać ten sam efekt. THC ma również duże znaczenie przy zmniejszeniu objawów stresu pourazowego i poprawia jakość snu. Z przeprowadzonych badań klinicznych wynika, że małe ilości THC mogą pomóc pacjentom – wprawdzie dolegliwości całkowicie nie znikną, ale łatwiej będzie z nimi żyć.
CBD a THC
CBD równoważy skutki działania THC. To ważna informacja ponieważ THC w nadmiarze jest kojarzone z nasileniem objawów psychotycznych, schizofrenicznych czy pojawianiem się urojeń. CBD wycisza i tłumi nadmierną aktywność układu nerwowego wywołanego przez nadmiar THC.
CBD wiąże się z receptorami układu endokannabinoidowego w minimalnym stopniu. Aktywuje ich działanie oraz wpływa na ich kształt. Kształt receptorów jest kojarzony z siłą i intensywnością wysyłanych przez nie sygnałów.
THC z receptorami CB1 i CB2 układu endokannabinoidowego się łączy na podobnej zasadzie jak endogenne kannabinoidy.
30 lat oczekiwania
Mechoulam w swoim wystąpieniu wyjaśnił także przyczyny opóźnienia jego przełomowych badań. Swoje prace zaczął od epilepsji. Większość pacjentów stosujących konopie indyjskie miała znacznie mniej ataków i tylko jedna z badanych osób nie odczuła pozytywnego wpływu kannabidiolu. Po opublikowaniu wyników badań doktor i jego koledzy myśleli, że konopie indyjskie mogą być stosowane jako lek przy padaczce, jednak przez 30 lat nic takiego się nie wydarzyło.
Dopiero po upływie tego czasu rodzice z USA odkryli, że rośliny z dużą ilością kannabidiolu pomagają w przypadkach padaczki. Gdyby nie 30 lat czekania, już dawno można by było pomóc tysiącom dzieci. Na drodze stały jednak przede wszystkim kwestie prawne. Dopiero gdy rodzice dostrzegli pozytywne efekty działania kannabidiolu, społeczeństwo zaczęło wywierać presję na władzach USA. Teraz syntetyczny kannabidiol znajduje się już w zatwierdzonym leku na padaczkę o nazwie Epidiolex.
Leczenie schizofrenii kannabinoidami
Doktor Raphael Mechoulam kontynuował swoje badania, skupiając się następnie na wpływie konopi indyjskiej na pacjentów cierpiących na schizofrenię. Wraz z pomocą kolegów z Ameryki Południowej badano wpływ marihuany na niewielką grupę osób. Badania na znacznie szerszą skalę przeprowadzono w Niemczech. Odkryto wówczas, że CBD może być świetną alternatywą dla stosowanego już leku Amisulpryd, który jest co prawda bardzo skuteczny, ale powoduje skutki uboczne. Ma to o tyle duże znaczenie, że wielu pacjentów ze schizofrenią nie chce przyjmować leków właśnie ze względu na niepożądane efekty. Stosowanie kannabidiolu mogłoby wyeliminować ten problem.
Anandamid i 2AG – endokannabinoidy
Na zakończenie swojego wystąpieniu Mechoulam postanowił przyjrzeć się kwestii wpływu kannabidiolu na organizm człowieka. Oczywiste było, że oddziałuje on na coś, prawdopodobnie na receptor. Zaczęto więc szukać białka, z którym kannabidiol mógłby się wiązać. Okazało się, że jest to receptor znajdujący się w miejscach odpowiedzialnych za kontrolę ruchu, koordynację czy funkcje poznawcze, a więc wszystkie te kwestie, na które wpływ ma THC. Zaczęto szukać związków wytwarzanych przez organizm, które mogły by aktywować THC i działać równolegle do niego. Po wielu badaniach udało się znaleźć dwa związki, które choć są chemicznie całkowicie różne, wykazują tę samą aktywność co THC. Nazwano je anandamid i 2AG.
Na temat tych związków powstało wiele publikacji, natomiast prace ograniczały się raczej do rozważań teoretycznych. Anandamid nigdy nie był podany człowiekowi, głównie z powodów prawnych i to mimo istnienia dowodów, że mógłby mieć skuteczne zastosowanie medyczne i terapeutyczne.
Cytat z wywiadu prof. Mechoulama dla Discover Magazine:
„Z mojego punktu widzenia ciało człowieka stara się zwalczać każdą chorobę w większości przypadków z pomocą układu odpornościowego. To bardzo ważny system, ale jak dzisiaj wiemy nie adresuje niektórych chorób. A wiec ciało ma inne sposoby podjęcia próby walki z tymi chorobami, a ja wierzę, że układ endokannabinoidowy jest jednym z głównych systemów biorących udział w walce z chorobami. Za ok. dekadę będziemy zapewne mówić nie tylko o układzie odpornościowym, ale także właśnie o endokannabinoidowym. Może się on okazać dodatkowym sposobem organizmu atakowania stanów chorobowych.” – Raphael Mechoulam, 22.11.2019 w wywiadzie dla Discover Magazine
Film “The Scientist” – historia życia, badań i odkryć profesora Mechoulama
Zachęcam do obejrzenia filmu The Scientist (Naukowiec), który opowiada o historii życia, badań i odkryć profesora Mechoulama.
Dzięki pracy i uprzejmości zespołu medycznamarihuana.pl film ten jest dostępny w serwisie YouTube z polskimi napisami, a znajdziesz go klikając w ten link: https://www.youtube.com/watch?v=tmXzi6K6y-A&t=1s
Źródła:
https://www.healtheuropa.eu/dr-raphael-mechoulam-revolutionary-cannabis-research/93049/
https://www.healtheuropa.eu/raphael-mechoulam-latest-findings-93683-2/93683/
https://en.wikipedia.org/wiki/Raphael_Mechoulam
https://www.cannaconnection.com/blog/6938-dr-raphael-mechoulam-worlds-foremost-cannabis-reseacher
https://www.discovermagazine.com/health/the-father-of-cannabis-research-on-the-untapped-potential-of-marijuana-as
Olejki konopne z pełnym spektrum kannabinoidów znajdziesz wśród produktów konopnych dostępnych w naszym sklepie:
