Raport WHO na temat CBD (2018)

Poniżej prezentujemy streszczenie raportu, napisane przystępnym dla wszystkich zainteresowanych językiem. Pełną treść raportu w formacie PDF znajdziesz do pobrania pod artykułem.

CBD czyli kannabidiol jest substancją, która przez wiele lat była pomijana w dyskusji na temat narkopolityki. Skupiała się ona głównie na THC czyli tetrahydrokanabinol – odurzającej substancji znajdującej się w konopi indyjskiej. Jednak w ostatnim czasie CBD i jego medyczne zastosowanie, w coraz większym stopniu zaczyna być obecne w dyskursie naukowym oraz debacie publicznej.

Więcej na temat kannabidiolu CBD przeczytasz w tym artykule: Kannabidiol CBD

Jednym z najważniejszych głosów w tej dyskusji jest raport Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) przygotowany na posiedzenie Komitetu Ekspertów ds. Uzależnień od Środków Odurzających. Jest to jeden z najbardziej aktualnych dokumentów (datowany na listopad 2017r.) przedstawiających działanie CBD na organizm człowieka oraz możliwości jego zastosowania w medycynie.

Najważniejsze wnioski płynące z tego raportu są takie, że CBD nie uzależnia, nie powoduje negatywnych skutków społecznych, ale za to może stanowić ważny element w terapii i leczeniu wielu chorób m.in.: nowotworów, choroby Alzheimera, choroby Parkinsona, stwardnienia rozsianego, ale także depresji i psychoz. Ponadto CBD może być stosowane jako środek przeciwbólowy przy silnych bólach w tym bólach neuropatycznym. Jednak stosuje się go przede wszystkim w leczeniu padaczki (epilepsji), gdyż w walce z tą chorobą CBD sprawdza się najlepiej.

Sam raport podzielono na dziewiętnaście rozdziałów. Jednak w praktyce można wyróżnić trzy zasadnicze części tego dokumentu: pierwsza z nich poświęcona jest sensu stricte klasyfikacji i charakterystyce CBD jako substancji chemicznej. W tej części opisano strukturę chemiczną, jego właściwości czy warunki pozyskiwania CBD – zarówno syntetyczne jak i naturalne. Kolejna część dotyczyła przede wszystkim zastosowania CBD w medycynie wraz z opisem ewentualnych skutków ubocznych, wynikami badań klinicznych na zwierzętach czy sposobach i warunkach dawkowania CBD. Z kolei kolejna – trzecia – część odnosi się po pierwsze do zastosowania CBD w innych obszarach życia oraz społecznych skutków i prawnych rozwiązań związanych z używaniem i dystrybucją CBD.

Często poruszaną kwestią, budzącą wątpliwości potencjalnych użytkowników, jest kojarzenie marihuany – konopi indyjskiej, która zawiera CBD, jedynie z psychoaktywnym THC, które w wielu krajach nadal jest substancja nielegalną. Otóż faktycznie w warunkach laboratoryjnych CBD może przekształcić się w THC. Do sytuacji takiej praktycznie nigdy nie dochodzi w czasie stosowania CBD zgodnie z zaleceniami, gdyż wymagane do tego procesu jest stworzenie konkretnych warunków fizykochemicznych.

Faktem jest również to, że zarówno CBD jak i THC pozyskiwane są z konopi indyjskich. Jednak po pierwsze rośliny te mają różne odmiany, co pozwala na wyselekcjonowanie tych, które posiadają więcej THC od tych, w których dominuje CBD. Ponadto proces otrzymywania CBD różni się od metod pozyskiwania THC. Dlatego możliwe jest bezpieczne przygotowanie produktów konopnych o przeznaczeniu medycznym zawierających optymalne dawki CBD przy tak niskich poziomach zawartości THC, że substancja ta w żaden sposób nie wpływa na potencjalnego użytkownika.

Co więcej autorzy raportu podkreślają, że różnice pomiędzy obiema substancjami są znaczne i dotyczą również skutków ich stosowania. Otóż po zażyciu THC dochodzi do licznych zaburzeń funkcjonowania. Osoba znajdująca się pod wpływem tej substancji może mieć problemy z poruszaniem się, zaburzoną percepcję – w tym opóźnioną rekcję na bodźce zewnętrzne, przyspieszoną akcje serca jak również odczuwać głód i ciągłą suchość w ustach. Podobnych efektów nie odnotowano nawet wśród osób, które dobrowolnie przyjęły sporą dawkę – ponad 200 mg – CBD w formie doustnej.

Kolejną kwestią jest zastosowanie CBD w terapii medycznej. Raport dotyczy w zasadzie jedynie przypadków podawania CBD w formie doustnej. Spowodowane jest to faktem, że na dzień publikacji raportu na rynku nie znajdowały się żadne produkty medyczne zawierające czyste CBD, a w warunkach laboratoryjnych badano reakcje właśnie w wyniku doustnego podawania CBD. Jednak znane są też inne możliwe formy stosowania CBD np. podjęzykowa, donosowa czy też wziewna (np. inhalacje).

Ciekawe są ustalenia naukowców odnośnie możliwego dawkowania CBD – otóż w badaniach naukowych odnotowano dawki wahające się do 100 mg do 800 mg na kilogram masy ciała, w przeciągu doby. W związku z tym niekoniecznie jest to „waga” pojedynczej dawki, a suma wszystkich dawek przyjętych w czasie 24 godzin. Przy czym autorzy raportu nie określili optymalnej dawki dla człowieka. W badaniach znajdują się odniesienia do badań na zwierzętach (małp), które pokazują, że przedawkowanie CBD jest bardzo trudne, ale jest możliwe. Ewentualne zmiany w zachowaniu się zwierząt bądź zaburzenia biologiczne i fizjologiczne zostały odnotowane przy jednorazowych dawkach przekraczających 150mg na kilogram masy ciała, bądź w przypadku długotrwałego – ponad 90 dni – przyjmowania codziennych dawek większych niż 30 mg CBD w formie doustnej.

Kannabidiol stosowany może być w leczeniu wielu chorób i dolegliwości. Zgodnie z aktualną wiedza medyczną stanowi bardzo efektywną metodę leczenia epilepsji (padaczki). Badania potwierdzają, że stosowanie CBD w walce z tym schorzeniem u wielu pacjentów przynosi poprawę – ataki padaczki mogą nawet całkowicie zanikać bądź zdarzać się o wiele rzadziej niż w przypadku nie stosowania CBD. Jednak autorzy badań podkreślają, że CBD nie stosuje się jako zamiennika leków, a jako lek dodatkowy – w większości badań osoby podane kuracji CBD nadal przyjmowały dotychczasowe leki przeciwpadaczkowe. Niemniej z większości badań i testów wynika, że CBD to dobra i obiecująca terapia wspomagająca przeciwdziałanie skutkom epilepsji.

Istnieje również szereg badań potwierdzających skuteczne przyjmowanie CBD w walce z innymi przypadłościami: w chorobie Alzheimera, Parkinsona, pląsawicy Huntingtona ale też stwardnieniu rozsianym, chorobach zapalnych, zakażeniach, chorobach układu krążenia oraz powikłań cukrzycowych. Co więcej badania potwierdziły skuteczne znoszenie przez CBD bólu (w tym bóli neuropatycznych), stanów lękowych, stresu i depresji. CBD może być również lekiem stosowanym do walki z rakiem. Jak wynika z aktualnych badań (2017) CBD ma działanie antyproliferacyjne i przeciwnowotworowe w szerokim zakresie typów nowotworów; indukcja śmierci komórek nowotworowych w wyniku autofagii; skutki chemoprewencyjne.

Pomimo potwierdzonego działania leczniczego CBD nadal nie jest wpisane na listę leków podstawowych Światowej Organizacji Zdrowia. W dużej mierze wynika to z faktu, że środek ten wciąż jest badany, a procedurę tę wydłużają wątpliwości natury politycznej i społecznej – kojarzenia produktów konopnych z narkomanią i zażywaniem THC. Ponieważ CBD nie zachowuje się jak typowy leczniczy związek chemiczny, toteż pewnego rodzaju problemem jest także precyzyjne sklasyfikowanie CBD jako leku w definicyjnym tego słowa znaczeniu.

Nie oznacza to jednak, że CBD nie jest już obecnie stosowane w różnych terapiach medycznych. Istnieją leki, które zawierają tę substancję – jednak nie jest to jedyny składnik tych leków. Przykładem może być dystrybuowany w wielu krajach przez firmę GW Pharmaceuticals lek z nabiksymolami – w których występuje zarówno CBD jak i THC. Ponadto wspomniany koncern opracowuje już również leki oparte na czystym CBD pochodzenia roślinnego. Dotychczasowe testy tego leku, który ma przeciwdziałać zespołom Draveta i Lennoxa-Gastauta, znajdują się już w 3 fazie badań. Z kolei w Holandii Echo Pharmaceuticals rozpoczął testy kliniczne leku na schizofrenie i padaczkę, którego głównym składnikiem również jest CBD. W USA środki CBD coraz częściej stosowane są w ginekologii i neonatologii – do leczenia noworodków – np. noworodkowej encefalopatii niedotlenieniowo-niedokrwiennej albo asphyksji okołoporodowej.

Na podstawie raportu można wnioskować, że dopuszczenie CBD do normalnego obrotu medycznego i zarejestrowanie leków wyprodukowanych na jego bazie jest kwestią czasu. Wszystkie dotychczasowe badanie potwierdzają bowiem po pierwsze jego skuteczność, a po drugie bezpieczeństwo jego stosowania. Odnotowane skutki uboczne wcale nie odbiegają od standardów i podobne mogą być wywołane przez szereg innych, powszechnie stosowanych specyfików dostępnych bez recepty. Wśród nich występują np. biegunka czy podniesienie ciśnienia tętniczego.

Jednak podobne efekty, przy stosowaniu CBD, są stosunkowo rzadkie. Zresztą do rejestracji CBD jako leku dochodzi już w wymiarze krajowym np. w Wielkiej Brytanii. W USA czy Nowej Zelandii CBD jest dopuszczone do obrotu jednak jest tak zwanym środkiem kontrolowanym, przy czym w Stanach przepisy te się liberalizują. Bardzo liberalne przepisy w tej kwestii posiada Szwajcaria gdzie CBD nie podlega kontroli jako środek odurzający, gdyż zgonie z badaniami nie wywołuje skutków psychoaktywnych.

Wydaje się więc, że CBD to substancja bezpieczna i może stanowić ważny element przyszłości medycyny konwencjonalnej, a pod postacią naturalnych, nie wytworzonych w laboratorium w sposób sztuczny postaciach, także medycyny naturalnej i ziołolecznictwa. Co ciekawe debata o użyteczności CBD toczy się w momencie gdy coraz więcej krajów świata dopuszcza do użytku rekreacyjnego THC. W związku z tym nic nie powinno stać na przeszkodzie do legalizacji i dopuszczenia do obrotu CBD, które jest środkiem o wiele bezpieczniejszym – nie powodującym uzależnienia oraz negatywnych skutków psychofizycznych, a społecznie potencjalnie bardzo korzystnym.

Ponadto omawiany raport WHO nie jest innowacyjnym, prekursorskim badaniem a kwintesencją badań prowadzonych już od lat ’80 minionego wieku. Oznacza to, że CBD to związek roślinny dobrze znany środowisku naukowemu, a prawie czterdzieści lat badań powinno stanowić gwarancje bezpiecznego stosowania tego środka, który może okazać się długo wyczekiwaną pomocą dla wielu chorych na całym świecie.

Raport WHO do pobrania (.pdf): Zobacz raport WHO na temat CBD
Aby odwiedzić stronę Światowej Organizacji Zdrowia wejdź tutaj: https://www.who.int/ 

Rozmowy wokół tematu konopi i marihuany toczą się wokół legalizacji, zasadności ich stosowania i wpływu na zdrowie człowieka. Różnice pomiędzy rodzajami marihuany nie są zasadnicze, a odmienność polega na rozpatrywaniu ich z punktu widzenia użytkowego.

Uprawa i stosowanie

Konopie i marihuana wywodzą się z Canabis sativa L., która jest rośliną posiadającą

w swej budowie CBD, THC oraz inne związki. Praktycznie, konopie włókniste, siewne, to określenie marihuany. Hoduje się je na powietrzu, pod gołym niebem. Ludzie uprawiają je na całym świecie, ponieważ roślina ta ma bardzo szerokie spectrum zastosowań. Konopie siewne zawierają w swoim składzie jedynie 0,3% THC, co stanowi znikomy procent psychoaktywnych substancji w porównaniu do innych gatunków marihuany. Nie da się osiągnąć stanu odurzenia, paląc nawet dużą ilość konopi siewnych. Z takiej odmiany konopi powstaje olej CBD, który wspomaga leczenie zróżnicowanych schorzeń.

Konopie indyjskie, czyli marihuana, to specjalnie oddzielony typ konopi, który posiada w swoim składzie znaczną ilość psychoaktywnego THC. Marihuana,

w przeciwieństwie do konopi, jest uprawiana w zamkniętych pomieszczeniach. Taki system hodowli służy uzyskaniu wysokiej jakości kwiatów, niezależnie od warunków atmosferycznych. Dzięki tej formie uprawy, konopie indyjskie można zbierać kilka razy

w roku. Z konopi indyjskich ekstrahuje się RSO, czyli olej Ricka Simpsona, który stosuje się terapeutycznie w leczeniu schorzeń neurologicznych.

Canabis India i Canabis sativa to dwa podgatunki marihuany, które różnią się przede wszystkim sposobem uprawy, zawartością THC i wpływem na zdrowie. Wysokie i silne pędy konopi są uprawiane przez różne cywilizacje. Używa się ich do różnych produktów spożywczych, olejów, materiałów i lin.

Rośliny uprawiane w specjalny sposób, uznane za psychoaktywne, są stosowane do celów medycznych i obrzędowych. Dziś nazywa się je marihuaną.

THC, CBD i typologia Canabis

Konopie i marihuana wytwarzają CBD. Ten kannabinoid jest produkowany w sporej ilości przez konopie, natomiast marihuana wytwarza więcej THC niż CBD. Rośliny konopi są męskimi kwiatami, które nie rodzą pąków na żadnym etapie rozwoju. Przez lata specjalne dopasowywanej uprawy, doprowadzono do relatywnie niewielkiego stężenia THC w tych roślinach.

Aby osiągnąć wysokie stężenie THC w roślinie, potrzebna jest szczególna uwaga w prowadzeniu hodowli w domowych warunkach. Niezbędne jest utrzymywanie stałej temperatury, wilgotności, stałego poziomu natężenia światła, stężenia CO2 i tlenu. Konopie są uprawiane na świeżym powietrzu, co maksymalizuje ich wielkość i gwarantuje wielkość zbiorów.

Prawo i badania

W Polsce produkowanie Canabis jest nielegalne. Marihuana i konopie są zaliczane do narkotyków, co sprawia, że mimo licznych walorów leczniczych są poza zasięgiem potencjalnych pacjentów oraz zwolenników tej rośliny. Poza USA konopie są hodowane w około 30 krajach, między innymi w Chinach, Chile oraz na terenie Unii Europejskiej. Ciekawostkę stanowi fakt, że produkty konopne można całkowicie legalnie importować do USA.

Badania nad obiema formami konopi są utrudnione, ze względu na rygorystyczne przepisy. Pomimo takich obostrzeń, naukowcy starają się zgłębić wiedzę na temat działania medycznej marihuany, ze względu na jej szerokie zastosowanie w eliminacji, niwelowaniu i leczeniu szerokiej gamy zaburzeń zdrowotnych. Włókna z konopi prawdopodobnie będą używane w branży motoryzacyjnej, ponieważ naukowcy z Univeristy of Albert opracowali akumulator z użyciem konopi, co stanowi przełom w produkcji szybkich i niedrogich źródeł energii.

Aktualnie legalizacja Canabis zatacza coraz szersze kręgi, a sposobności zbadania tej rośliny ciągle rosną. Możliwości upraw i zastosowania tej rośliny są nieograniczone, co daje szerokie możliwości wykorzystania jej potencjału w niedalekiej przyszłości.

Kannaibinoidy są związkiem organicznym, który jest spoiwem receptorów ciała

i mózgu. CBD jest najważniejszym związkiem konopi, który spotyka się ze sporym zainteresowaniem kręgów medycznych i naukowych. Aby otrzymać maksymalną korzyść leczniczą z kannabinoidów, należy wybrać odmiany zawierając CBD i THC, mając jednocześnie na uwadze, że THC jest związkiem o działaniu psychoaktywnym, więc jego stosowanie powinno być ściśle kontrolowane.

Najlepsze efekty lecznicze uzyskuje się, stosując szeroką gamę kannbinoidów w połączeniu z innymi związkami, do których należą: flawonoidy, terpeny i składniki mineralne, takie jak wapń, fosfor, potas, magnez, krzem, jod i bor. Warto je łączyć także z witaminami z grupy A, B, C, E i K.

Pierwszym krokiem do zwiększenia efektu terapeutycznego jest stosowanie kannabinoidów w sposób synergiczny. Oznacza to, że należy łączyć CBD i THC w odpowiednich proporcjach. Aby tego dokonać, należy zbadać i ocenić wrażliwość organizmu pacjenta na psychoaktywne działanie THC.

Ile, by nie szkodzić, a leczyć?

Ilość zalecanych kannibnoidów precyzuje się w miligramach na dobę. Aby odszukać odpowiednią proporcję CBD, trzeba określić problem zdrowotny, opisać stan zdrowia pacjenta, dookreślić podstawowe dane w postaci płci, wagi i wieku. Kolejnym krokiem jest odnalezienie najlepszej formy przyjmowania CBD. Można wybrać olej konopny, który jest dostępny w kapsułkach, kroplach i pastach. Dawkowanie należy rozpocząć od kilku miligramów na dobę, jeśli nie posiada się doświadczenia w przyjmowaniu CBD oraz nie zna się reakcji organizmu pacjenta na ten lek. Wskazane jest, by aplikować kilka razy dziennie mniejsze dawki, zamiast jednej, dużej.

Skutki uboczne przyjmowania preparatów z CBD mogą towarzyszyć każdemu, kto przesadzi z ilością przyjmowanej substancji. Można spodziewać się omdlenia, zawrotów głowy, suchości w ustach i apatii. Preparatów nie należy łączyć z alkoholem i substancjami o działaniu narkotycznym.

Doustne stosowanie CBD

Preparaty z konopi są naturalnymi produktami spożywczymi, które podaje się doustnie. Taka aplikacja substancji pozwala na optymalne oddziaływanie na schorzenia wewnętrzne, ponieważ w wątrobie zachodzi naturalny proces przetwarzania substancji dostarczonych do organizmu. W tym narządzie występuje duża ilość receptorów kannabinoidowych, co pozwala na idealne przetworzenie CBD. W przypadku podania kannabinoidów drogą doodbytniczą, efekt leczniczy może być osłabiony, ponieważ substancje terapeutyczne trafią do krwiobiegu i ominą wątrobę.

Stężenie kannabidoidów w CBD

Oleje, pasty czy kryształy z CBD dawkowane są podawane w przeliczniku dobowym i dopasowane do każdego pacjenta. Stężenie nie ma znaczenia, ponieważ substancje lecznicze dawkuje się w miligramach, a nie w procentach. Im wyższe stężenie substancji, tym bardziej komfortowa forma dawkowania. Można wtedy idealnie dostosować dawkę, intensywność i jakość preparatu, do eliminacji bądź niwelowania danego schorzenia. Tzw. „złote oleje”, o stężeniu 30 i 50% są bardzo skuteczne, ponieważ posiadają wysoką jakość i są pozbawione nieczystości. Tym samym, mają najwyższe stężenie CBD. Istnieją też ekstrakty o stężeniu 99%. Są one odseparowane krystalicznie i wskazane są do inhalacji.

Najlepiej wybrać kombinację kannbinoidów opartą na różnych olejach CBD i CBDA, co przekłada się na wzmożony efekt terapeutyczny, poprzez rozbudowanie w danej substancji ilości i różnorodności kannabinoidów.

Terpeny i terpenoidy – co to jest? [Stan wiedzy | 2019]

Kluczowe informacje zawarte w artykule:

• w m.in. olejach konopnych full spectrum znajdują się inne niż kannabinoidy, naturalne związki chemiczne pochodzenia roślinnego – terpeny i terpenoidy;
• obu tym związkom przypisuje się wciąż badany potencjał prozdrowotnych właściwości;
• kompozycja terpenów i terpenoidów wpływa na zapach i smak oleju konopnego full spectrum;
• zapach i smak – także w oleju konopnym full spectrum – aktywują obszary mózgu odpowiedzialne za produkcję hormonu szczęścia: dopaminy
• ERGO: terpeny i terpenoidy, ale też pokrewne im flawonoidy, mogą wpływać pozytywnie na ilość produkowanej przez organizm człowieka dopaminy

Spis treści artykułu “Terpeny i terpenoidy – co to jest?”

Terpeny i terpenoidy
Czym są terpeny / terpenoidy i skąd się biorą?
Terpeny – jak je dzielimy i jak mogą wpływać na nasz nastrój
MIRCEN
LIMONEN
PINEN
LINALOL
HUMULEN
KARIOFILEN
Terpeny i terpenoidy – jak działają?
Bezpieczny efekt synergii tylko w olejach cbd i olejach konopnych full spectrum
Podsumowanie artykułu o terpenach i terpenoidach

Czym są terpeny / terpenoidy i skąd się biorą?

Zastanawiałeś się kiedykolwiek skąd biorą się zapach i aromat suszu konopnego? Dlaczego olej konopny full spectrum albo olej cbd ma tak charakterystyczny smak i aromat?

To właśnie kompozycja terpenów nadaje preparatom konopnym ich unikalny smak i aromat.

Terpeny i terpenoidy to nie jest to samo.

Terpeny to naturalnie występujące w roślinie cząstki węgla i wodoru, a terpenoidy to terpeny o zmodyfikowanej zawartości tlenu, których struktura chemiczna została zmieniona w procesach suszenia i ekstrakcji. Tak więc terpeny ≠ terpenoidy.

Terpeny są produkowane w gruczołach żywicznych konopi tzw. trichomach. Uważane są więc za istotny składnik esencji tej rośliny. To także w trichomach wytwarzane są inne niż CBD kannainodidy np. CBDa, CBG, CBC czy CBN. Łącznie jest ich kilkaset – przy czym samych terpenów zidentyfikowano do tej pory ponad 100.

Trichomy znajdują się na kwiatach i bezpośrednio przylegających do nich liściach. To takie lśniące, nieco lepkie kryształy w kształcie nieco zbliżonym do grzyba pokrywające wspominane obszary roślin konopi.

Zarówno terpeny jak i flawonoidy chronią konopie przed pasożytami i insektami.

Kompozycja terpenów, terpenoidów oraz pokrewnych flawonoidów zawartych w preparatach konopnych takich jak olej cbd czy olej konopny full spectrum na pewno wpływa na ich jakość i może wpływać też na ich terapeutyczną skuteczność.

Bogata mieszanka różnorodnych terpenów, terpenoidów i flawonoidów świadczy o wysokiej jakości preparacie. Z kolei preparaty z marginalną lub wręcz zerową ich zawartością takie jak np. olejki na izolacie CBD uważa się za znacznie mniej skuteczne czyli niższej jakości.

Przewaga oleju cbd lub oleju konopnego full spectrum nad olejami na izolacie CBD wynika z silnego efektu synergii w przypadku tych pierwszych. Full spectrum kannabinoidów działa efektywniej niż każdy z kannabinoidów działający osobno.

Terpeny – jak je dzielimy i jak mogą wpływać na nasz nastrój

W szerokim konsumenckim ujęciu terpeny dzielimy na: słodkie, kwaśne, pikantne lub gorzkie. Następnie dzielone są one dalej na bardziej specyficzne zapachy i aromaty.

Oto przykład:

Kwiat konopi o lekko kwaśnym zapachu może mieć silnie cytrynowy aromat. Z kolei olej CBD lub olej konopny full spectrum ekstrahowany z takich kwiatów będzie miał przyjemnie ostry, energetyzujący aromat, a jego działanie może być nawet lekko euforyzujące.

Wiedza i umiejętność rozróżnienia aromatów, a nawet wyróżniania poszczególnych terpenów na podstawie zapachu i smaku pozwala wyciągnąć pewne wnioski na temat potencjalnego działania preparatu, który konsument ma przed sobą.

MIRCEN

Mircen to najczęściej występujący w konopiach siewnych terpen. Z badań wynika, że stanowi przeciętnie ponad 20% ich profilu terpenowego. Jest kojarzony z ziemistymi, ziołowymi aromatami oraz z zapachem goździków czy piżma. Terpen ten ma też długą historię konsumpcji na świecie. W Meksyku na przykład jest używany w medycynie naturalnej i ziołolecznictwie jako wyciszający i rozluźniający fitozwiązek dodawany np. do mieszanek herbaty. W Niemczech preparaty bogate w mircen są stosowane do poprawy jakości snu. Co jeszcze wiemy na jego temat?

• mircenowi przypisuje się kluczową rolę wywoływania i wzmacniania efektu synergii;
• jednym z rozważanych mechanizmów jego działania jest zwiększanie przepuszczalności błon komórkowych w tym tzw. bariery krew-mózg;
• zwiększona przepuszczalność błon komórkowych oznacza łatwiejszy dostęp do komórek dla innych terpenów, a także flawonoidów i kannabinoidów;
• istnieją badania na ludziach dowodzące przeciwzapalnych właściwości mircenu  (Rufino et al., 2015);
• również działanie przeciwbólowe mircenu wydaje się być dowiedzione (Rao et al., 1990) aczkolwiek uważa się, że właściwość ta wymaga dalszych badań;
• organizm ludzki nie buduje tolerancji mircenu (Lorenzetti et al., 1991);
• mircen może blokować nowotworowe działanie aflotoksyn produkowanych przez np. grzyby;
• dzieje się tak dzięki jego antymutacyjnym właściwościom – mircen wyhamowuje produkcję enzymu wątrobowego CYP2B1 umożliwiającego aflotoksynom uszkadzanie DNA;
• tak więc mircen może chronić DNA przed uszkodzeniami lub niepożądanymi, bo wywołanymi przez toksyny mutacjami.

LIMONEN

Limonen w izolowanej postaci jest kojarzony z silnym owocowym, cytrusowym aromatem. Jest popularnym dodatkiem spożywczym i kosmetycznym. Potencjalne korzyści dla organizmu człowieka nadal nie są w pełni zrozumiane.

Zastosowanie limonenu w dotychczasowych badaniach wskazywało na takie jego potencjalne właściwości jak:

• poprawa nastroju przez zwiększenie ilości dopaminy i serotoniny;
• uwolnienie stresu;
• właściwości przeciwgrzybiczne;
• właściwości antybakteryjne;
• działanie przeciw zgadze i refluksowi;
• wzmacnia absorbcję innych fitozwiązków przez skórę, błony śluzowe i w układzie trawienia.

Co więcej?

W badaniach na zwierzętach limonen wykazywał obiecujące dowody działania antynowotworowego wyhamowując rozrost nowotworowych komórek w przypadkach raka skóry i sutka.

Badania te zostały następnie powtórzone w warunkach klinicznych na ludziach i faktycznie limonen wykazał pewną skuteczność redukcji rozrostu nowotworu piersi u człowieka.

Dostępne są także badania wykazujące, że suplementacja limonenu przez okres 2-6 tygodni wyciszała aktywność białek wpływających na rozwój raka piersi.

W literaturze naukowej odnaleźć można raporty z badań laboratoryjnych wskazujące na zabójcze działanie limonenu na komórki rakowe nowotworów płuc i mózgu. Indukuje on śmierć komórkową komórek tych nowotworów.

Należy jednak podkreślić, że dawki limonenu stosowane we wspomnianych badaniach były wysokie i znacznie przekraczały ilości dostępne w jakimkolwiek preparacie czy suszu.

Co jeszcze wiemy na pewno na temat limonenu?

Że jego przyjmowanie (inhalacja lub doustnie) podnosi poziom serotoniny i dopaminy w regionach mózgu związanych z zaburzeniami lękowymi, depresją i zaburzeniami kompulsywno-obsesyjnymi. To zawsze jest dobra wiadomość dla osób borykających się z tymi problemami zdrowotnymi.

PINEN

Pineny (alfa-Pinen, beta-Pinen) to terpeny o potencjalnie silnych przeciwzapalnych właściwościach. Pomagają udrożnić układ oddechowy i przepływ powietrza i znajdują zastosowanie wśród pacjentów z astmą. Minimalizują też problem utraty pamięci kojarzony z działaniem THC. Pinen cechuje sosnowy aromat, a oprócz konopi można go także znaleźć w m.in. skórce pomarańczy, rozmarynie, bazylii, koperku czy pietruszce.

Obecnie prowadzone są badania mające na celu potwierdzenie czy i w jaki sposób pinen działa:

• przeciwzapalnie;
• udrażniająco dla układu oddechowego;
• przeciwlękowo;
• łagodząca na ból;
• zapobiegająco na utratę/problemy z pamięcią krótkotrwałą, który to problem występuje u osób nadużywających rekreacyjnej marihuany z wyższymi stężeniami THC.

LINALOL

Wraz z pojawieniem się teorii efektu otoczenia (entourage effect) terpeny takie jak linalol zyskują coraz większe zainteresowanie. Linalol nie jest typowo konopnym terpenem. Jego lawendowy, lekko przyprawowy aromat można znaleźć w ponad 200 roślinach. Linalol jest tak powszechny, że  przeciętny człowiek przyjmuje z różnych źródeł średnio 2 gramy linalolu rocznie. Linalol nie zostaje w organizmie długo, nie jest nigdzie akumulowany.

W roślinach linalol stanowi ochronę przed groźnymi dla nich mikroorganizmami. Być może takie same właściwości wykaże u ludzi.

Z kolei w tradycyjnej medycynie linalol był używany od wielu lat z uwagi na jego wyciszające i potencjalnie także anty-epileptyczne działanie.

W badaniach na myszach linalol działał przeciw lękowo i wytłumiał typowo depresyjne zachowania. U ludzi mechanizm może, ale nie musi działać podobnie. Jak jest naprawdę dowiemy się zapewne niebawem.

Jakie inne właściwości linalolu będą badane:

• Czy linalol czyni układ odpornościowy bardziej odpornym na negatywne działanie hormonów stresu? Stres wpływa na skład białych krwinek: limfocytów ubywa, a neutrofili przybywa; linalol wydaje się hamować ten proces;
• Czy linalol zapobiega zmianom DNA wywoływanym przez stres?
• Czy dzieje się tak ponieważ linalol aktywuje układ parasympatyczny?

Istnieją badania wskazujące, że linalol blokuje receptory glutaminianu – hormonu związanego z m.in. z odczuwaniem emocji. Uważa się, że funkcja ta może mieć antyepileptyczne zastosowanie w niektórych formach padaczki.

Dodatkowo linalol wykazuje potencjał pozytywnego wpływu na spastyczność mięśniową, rozluźnia napięcia mięśniowe przy jednoczesnym obniżeniu poziomu odczuwanego bólu. Jest to prawdopodobne z uwagi na fakt, że linalol obniża „moc” działania acetylocholiny – innego hormonu aktywnego w m.in. pracy mięśni i podczas poruszania się.

Linalol może mieć znieczulające właściwości. Redukuje pobudzenie komórek nerwowych odpowiedzialnych za przesyłanie sygnałów bólowych do mózgu. Działanie to zostało przebadane, a w j. angielskim możesz przeczytać o tym tutaj.

Przeciwbólowe działanie linalolu może wynikać z jego zdolności do podnoszenia poziomu adenozyny.

Potwierdzenie przeciwbólowych właściwości linalolu można znaleźć w badaniu przeprowadzonym na pacjentach po odbytej operacji zwężania żołądka. Pacjentów podzielono w nim na dwie grupy. Jedną poddano ekspozycji na bogate w linalol opary oleju lawendowego, a druga grupa tzw. kontrolna takiej ekspozycji nie została poddana.

Spośród pacjentów poddanych ekspozycji na linalol tylko 46% wymagało pomocy opioidów (morfiny) przy aż 82% pacjentów wymagających opioidów spośród pacjentów nie poddanych ekspozycji na linalol. Mało tego. Pacjenci z grupy poddanej ekspozycji na linalol, którzy w ogóle potrzebowali wsparcia opioidów potrzebowali ich przeciętnie prawie połowę mniej niż pacjenci z grupy kontrolnej nie poddanej ekspozycji na linalol.

Jednym z potencjalnych zastosowań linalolu, z którym wiązane są największe nadzieje jest jego terapeutyczna wartość w przypadku choroby Alzheimera. W badaniach zwierzęcych linalol wykazywał działanie odwracające skutki tej choroby. Redukował także przyczyny postępowania procesów degeneracyjnych mózgu typowych dla Alheimera.

HUMULEN

Humulen to terpen o zapachu ziemskim, drzewnym i lekko korzennym. Znaleźć go można na przykład w chmielu i niektórych odmianach konopi. Od stuleci był używany w różnej postaci w praktyce holistycznej medycyny wschodniej.

Badania nad zastosowaniem bogatych w humulen: chmielu, czarnego pieprzu czy żeńszenia dowiodły ich przeciwzapalnych i antybakteryjnych właściwości. Mogą także działać tłumiąco na apetyt co jest szczególnie istotne dla osób borykających się z nadwagą.

Humulen wykazuje właściwości antynowotworowe i antybakteryjne. Może także wpływać na absorpcję, dystrybucję, metabolizm i wydalanie leków.

W konopiach humulen działa także ochronnie odstraszając szkodniki i minimalizując ryzyko infekcji grzybiczej plonów.

KARIOFILEN

Aromatycznie przypomina kwiaty, zapach ziemi, piżmo i lekkie cytrusy. W większym stężeniu przybiera silny korzenny, przyjemnie ciepły zapach zbliżony do cynamonu lub goździków.

Co czyni kariofilen ciekawym terpenem to jego związek z układem endokannabinoidowym organizmu człowieka. Mowa w szczególności o jego zdolności do wiązania się z receptorem CB2. Ten fakt może stanowić o terapeutycznym lub wręcz medycznym zastosowaniu kariofilenu.

Kariofilen cechuje unikalna struktura molekularna umożliwiająca mu łączenie się z receptorami peryferyjnymi CB2. Jest to jedyny znany terpen mający tą zdolność. Aktywacja receptorów CB2 może wiązać się z przeciwzapalnymi właściwościami kariofilenu.

Kariofilen nie ma żadnego działania euforycznego ponieważ nie wiąże się z receptorami centralnego układu nerwowego CB1.

Kariofilen wykazuje następujący potencjał zastosowań:

• Przeciwzapalny (np. w zapaleniu jelita)
• Przeciwbólowy
• Antyoksydacyjny
• Przeciwdepresyjny i przeciw lękowy
• Przeciwstarzeniowy
• Terapia uzależnień

Na wszystkie powyższe zastosowania kariofilenu istnieją już oraz prowadzone są dalsze badania naukowe mające wyjaśnić fenomen tego terpenu.

Terpeny i terpenoidy – jak działają?

Tak samo jak kannabinoidy – terpeny i terpenoidy łączą się z receptorami w mózgu stymulując jego pracę.

Efektem tego działania jest m.in. wzmożona produkcja neuroprzekaźników takich jak dopamina i serotonina.

Terpeny i terpenoidy mogą także zwiększać przepływ krwi w mózgu, usprawniać aktywność kory mózgowej oraz niszczyć szkodliwe dla układu oddechowego drobnoustroje. Ich przeciwzapalne właściwości wydają się być już bezdyskusyjnie potwierdzone. Więcej na ten temat znajdziesz w artykule naukowym „Cannabis and Cannabis Extracts”.

To także terpenom i terpenoidom przypisuje się w teorii badań nad konopiami efekt synergii. Teoria ta pojawiła się kiedy dostrzeżono, że odmiany konopi o identycznych parametrach THC i CBD wywoływały różny efekt. Badacze doszli do wniosku, że jedynym logicznym wyjaśnieniem jest istnienie związku wzmacniającego między kompozycją terpenów, terpenoidów i flawonoidów, a kannabinoidami.

Nie wszystkie terpeny działają tak samo. Niektóre mają działanie relaksacyjne. Inne poprawiają nastrój i dodają energii. Występując razem w swoim naturalnym otoczeniu wzmacniają wzajemnie swoje działanie.

Efekt synergii zwany jest także z j. angielskiego „entourage effect” czyli efektem otoczenia.

Fenomen entourage effect oznacza, że cała kompozycja naturalnie występujących w roślinach konopi prozdrowotnych fitozwiązków: kannabinoidów, terpenów, terpenoidów i flawonoidów, działa na korzyść ludzkiego organizmu silniej niż suma pojedynczych związków. Dlatego olej konopny full spectrum będzie zawsze lepszy niż olej na czystym izolacie CBD pozbawiony otoczenia innych kannabinoidów, tepenów, terpenoidów i flawonoidów naturalnie występujących w roślinach konopi.

Bezpieczny efekt synergii tylko w olejach cbd i olejach konopnych full spectrum

Na początku tego części artykułu chcemy wyraźnie zaznaczyć, że nie jesteśmy przeciwnikami ani palenia suszu ani waporyzacji.

Są to dwie bardzo powszechne metody przyjmowania CBD, terpenów i flawonoidów zawartych w roślinach konopi.

Niestety nie jesteśmy też fanami tego rozwiązania. Oto dlaczego:

1. Temperatury waporyzacji kannabinoidów, terpenów i flawonoidów różnią się między sobą dość diametralnie. THC gotuje się w temperaturze ok. 157 ^oC, ale już Linalol (terpen) dopiero w temperaturze ok. 198 ^o To spora różnica. Problem ten rozwiązują częściowo dostępne na rynku urządzenia do waporyzacji z regulacją temperatury. Ich stosowanie wymaga jednak włożenia sporej dawki wysiłku w odpowiednią poprawną „konfigurację” urządzenia oraz modyfikację ustawień w trakcie stosowania.
2. Istnieje badanie dowodzące negatywnych reakcji chemicznych zachodzących podczas palenia suszu. W procesie tym dochodzi np. do degradacji terpenu o nazwie kariofilen do postaci toksycznej. Należy jednak zaznaczyć, że w badaniu używano suszu wzbogaconego izolatem kariofilenu pozyskanym z niekonopnego źródła.
3. Palenie czegokolwiek – tak, suszu też – nie jest idealnym rozwiązaniem z uwagi na fakt, że dym zawsze będzie zawierał szkodliwe dla płuc związki chemiczne. Na jedno pomoże, na drugie będzie szkodzić. Waporyzacja wydaje się być w tej kwestii delikatniejsza niż palenie suszu, ale wciąż pozostawia nie dające się rozwiać wątpliwości.
4. Tak, waporyzacja i palenie suszu w najkrótszym czasie dostarczają substancje aktywne do organizmu. Niestety zarówno te dobre i jak i te złe. Cechuje je też bardzo wysoka przyswajalność. Nasze płuca płacą za to jednak cenę. Czy różnica kilku minut krótszego czasu reakcji i kilku procent wyższej przyswajalności jest tego warta? W długim okresie czasu nasz organizm wystawi nam rachunek za brak cierpliwości i zdrowego rozsądku. Tego każdy z nas może być pewny.

Najbezpieczniejszą formą przyjmowania pełnego spektrum dobroczynnych fitozwiązków roślinnych konopi (kannabinoidów, terpenów i flawonoidów) pozostaje stosowanie oleju CBD lub oleju konopnego full spectrum doustnie, pod język.

Aplikacja za pomocą kroplomierza jest łatwa i szybka. Wchłanialność fitosubstancji pod językiem i następnie w przewodzie pokarmowym pozostaje na bardzo wysokim poziomie. Kilkuminutowy czas reakcji nie wydaje się być żadną przeszkodą zwłaszcza, że zakraplaniu CBD pod język nie towarzyszą ryzyka typowe dla palenia czy waporyzacji.

Koniec końców to konsument i jego preferencje są tutaj decydujące. Dorosły człowiek ma prawo samodzielnie dokonać wyboru. Warto zadbać, aby wybór ten był zawsze w możliwie świadomy i oparty o sprawdzone źródła wiedzy.

Podsumowując:

Wraz ze wzrostem zainteresowania i świadomości ze strony konsumentów i pacjentów prowadzone są coraz liczniejsze badania naukowe dostarczające nowych dowodów na prozdrowotne, a nawet terapeutyczne właściwości i działanie niektórych terpenów.

Z czasem szczegółowe informacje o zawartości terpenów i flawonoidów zawartych w preparatach konopnych staną się standardem. Na chwilę obecną tak nie jest z uwagi na m.in. problemy ze standaryzacją i wysokie koszty testów laboratoryjnych.

Czy to się zmieni? Na pewno zmierzamy w dobrym kierunku.

Na chwilę obecna pozostaje wybór preparatów o pełnym spektrum dobroczynnych fitosubstancji (np. olej konopny full spectrum), dla których producent/dystrybutor jest w stanie jednoznacznie udokumentować, że zostały wyprodukowane w oparciu o pełnowartościowy, naturalny, roślinny ekstrakt z kwiatów i liści konopi siewnych.

Zastrzeżenia dotyczące treści publikowanych na stronach bazy wiedzy znajdziesz klikając tutaj.