Strofantyna, znana również jako ouabaina, to naturalny glikozyd nasercowy pozyskiwany z nasion afrykańskiej rośliny skrętnika wdzięcznego (Strophanthus gratus). Od XIX wieku stosowano ją w leczeniu chorób serca, zwłaszcza niewydolności serca i zaburzeń rytmu.

Jak działa strofantyna?

Strofantyna wpływa na tzw. pompę sodowo-potasową w komórkach mięśnia sercowego. W niskich dawkach stymuluje jej działanie, co prowadzi do:

• Zwiększenia siły skurczu serca
• Poprawy krążenia krwi
• Obniżenia poziomu mleczanu w mięśniu sercowym
• Zmniejszenia produkcji noradrenaliny

Dodatkowo strofantyna pobudza przywspółczulny układ nerwowy, co sprzyja relaksacji naczyń krwionośnych i obniżeniu ciśnienia tętniczego.

Source: https://strofantyna.pl/

Zastosowanie strofantyny

Tradycyjnie strofantynę stosowano w leczeniu:

• Niewydolności serca
• Dławicy piersiowej
• Zaburzeń rytmu serca

Obecnie jej zastosowanie jest ograniczone, głównie ze względu na dostępność nowoczesnych leków oraz potencjalne skutki uboczne. Jednak w niektórych krajach nadal wykorzystuje się ją w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych.

Dawkowanie i forma podania

Strofantyna dostępna jest w postaci:

• Kropli doustnych
• Tabletek
• Zastrzyków dożylnych (stosowane głównie w szpitalach)

Dawkowanie zależy od formy preparatu oraz indywidualnych potrzeb pacjenta i powinno być ustalane przez lekarza.

Potencjalne skutki uboczne

Strofantyna, jak każdy lek, może powodować działania niepożądane, takie jak:

Nausea
Wymioty
Diarrhoea
Zaburzenia rytmu serca
Dlatego jej stosowanie wymaga ścisłej kontroli medycznej.

Gdzie można kupić strofantynę?

W Polsce strofantyna nie jest powszechnie dostępna. Niektóre apteki oferują nalewki z ekstraktem z nasion Strophanthus gratus, jednak ich dostępność bywa ograniczona. Przed zakupem warto skonsultować się z lekarzem i upewnić się co do legalności oraz jakości produktu.

Summary

Strofantyna to naturalny glikozyd nasercowy o długiej historii zastosowania w leczeniu chorób serca. Mimo że jej popularność zmalała na rzecz nowoczesnych terapii, wciąż stanowi interesującą alternatywę w niektórych przypadkach. Jej stosowanie powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarską ze względu na potencjalne skutki uboczne.